Πως το τρι, κι αμάν αμάν,

πως το τρίβουν το πιπέρι

πως το τρίβουν το πιπέρι

του διαβόλου οι καλογέροι.

Με τη μυ, κι αμάν αμάν,

με τη μύτη τρίβανε,

με τη μύτη τρίβανε,

σκορδοστουμπανίζανε.

Πως το τρι, κι αμάν αμάν,

πως το τρίβουν το πιπέρι

πως το τρίβουν το πιπέρι

του διαβόλου οι καλογέροι.

Με το γο, κι αμάν αμάν,

με το γόνα τρίβανε,

με το γόνα τρίβανε,

σκορδοστουμπανίζανε.

Πως το τρι, κι αμάν αμάν,

πως το τρίβουν το πιπέρι

πως το τρίβουν το πιπέρι,

του διαβόλου οι καλογέροι.

Με το κω, κι αμάν αμάν,

με τον κώλο τρίβανε,

με τον κώλο τρίβανε,

σκορδοστουμπανίζανε.

Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει
είναι π’ ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη.
 Φίλους και εχθρούς στις μικρές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα, σα να ’ταν επιβάτες.

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποιο φορείο θα μάς κουβαλήσει.
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει σώμα να ψηφίσει, να ψηφίσει

Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ’ το λευκό πανί, μέσα απ’ το κιβούρι.
Μα όσο κι αν μετρώ, κάτι περισσεύει
τρύπια είν’ η αγάπη μας και δε μάς προστατεύει

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
κόκκινο αυγό ή καρναβάλια.
Μέσα από την κάλπη, τη στατιστική
μάς κοιτάει ο Χάρος και τού τρέχουνε τα σάλια

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες
κάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνες.
Κι αν δεν ντρέπεσαι να καθίσεις πίσω
έλα στην παράσταση να σε γιουχαίσω

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποια αγάπη τάχα μάς φυσάει.
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει απόψε πού να πάει, πού να πάει.

Σαράντα παλικάρια από τη Λεβαδιά,
πάνε για να πατήσουνε την Τροπολιτσά. (δις)

Στο δρόμ’ όπου πηγαίνανε μωρ’γέροντα,
μωρ’ γέροντα απαντούν.
Ώρα καλή σου γέρο. Καλώς τα τα, καλώς τα τα παιδιά. (δις)

Που πάτε παλικάρια,
που πάτε ωρέ, που πάτε ωρέ παιδιά/
Πάμε για να πατήσουμε την Τροπό, μωρ’ την Τροπολιτσά. (δις)

Σέ μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Έχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήκαν αδειανή.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Και μέθυσαν κι ολημέρα
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα:
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Στο σχολείο που πηγαίνω

παίζω, τρώω και μαθαίνω.

Όλα τα τακτοποιώ

είμαι παιδάκι καθαρό!

Τα παιχνίδια στη γωνιά τους

τα τουβλάκια στα κουτιά τους

Τα βιβλία καθαρά

Είναι όλα μια χαρά!

Τα σκουπίδια στο καλάθι

ε, αυτό το έχω μάθει.

Το σχολείο είναι καθαρό

τώρα φεύγω και εγώ!

Στου Μανώλη την ταβέρνα, έπεσε μια τουφέκια
Και ανοίξαν τα βαρέλια και χυθήκαν τα κρασιά
Ε ρε ζουμ τριανταένα, Ε ρε ζουμ τριανταδύο Ε ρε ζουμ τριαντάτρια και μισό.

Κι η Μανώλαινα φωνάζει, πω πω πω τι συμφορά
Που ανοίξαν τα βαρέλια και χυθήκαν τα κρασιά
Ε ρε ζουμ τριανταένα, Ε ρε ζουμ τριανταδύο Ε ρε ζουμ τριαντάτρια και μισό.

Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα, (δις)
τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε. (δις)

Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο, (δις)
δεν τρώει δεν τραγουδάει, αμ’ δεν πίνει δεν γλεντάει. (δις)

Μόν’ τ’ άρματα μόν’ τ’ άρματά του κοίταζε, (δις)
του τουφεκιού του λέει. Γειά σου Κίτσο μου λεβέντη. (δις)

Πόσες φορές, πόσες φορές με γλύτωσες, (δις)
απ’ του εχθρού τα χέρια κι απ’ των Τούρκων τα μαχαίρια. (δις)

Τα παπάκια στη σειρά πως χορεύουνε τρελά
μες στης λίμνης τα νερά κουά, κουά, κουά, κουά
Τις ουρίτσες τους κουνούν τα κεφάλια τους βουτούν
σκουληκάκια για να βρουν κουά, κουά, κουά, κουά!

Σαν παπάκια τα παιδιά πως χορεύουνε κι αυτά
όμορφα και ζωηρά κουά, κουά, κουά, κουά
Τους αγκώνες τους κουνούν και τη μέση τους λυγούν
παλαμάκια πως χτυπούν κουά, κουά, κουά, κουά!

Μέσα στο χορό κανείς όλα τα ξεχνά
κάθε έγνοια φεύγει και η ευτυχία χαμογελά
Πάει κι γραμματική Φεύγει και η αριθμητική
Με αυτή τη μουσική κουά, κουά, κουά, κουά!

Κι η δασκάλα μας, παιδιά που φωνάζει δυνατά
και μαλώνει τα παπιά κουά, κουά, κουά, κουά
Ήρθε η ώρα του χορού και του γέλιου του τρελού
του μεγάλου του κεφιού κουά, κουά, κουά, κουά!

Ας χορέψουμε, παιδιά και μαζί με τα παπιά
που φωνάζουν δυνατά κουά, κουά, κουά, κουά
Μέσα στο χορό κανείς όλα τα ξεχνά
Κάθε έγνοια φεύγει και η ευτυχία χαμογελά...

 
Πετούν τα πεταλούδια
κι ανθίζουν τα λουλούδια
Κι ο κούκος βεβαιώνει
πως έλιωσε το χιόνι (2)

Τα-ρι-ρα -τα-ρι-ρα
Καλοκαίρι και χαρά (2)

Δεν έχω κρύα χέρια
και πόδια παγωμένα
Και λάσπες ως το γόνα
αντίο κυρ χειμώνα (2)

Τα-ρι-ρα -τα-ρι-ρα
Καλοκαίρι και χαρά  (2)

Ελάτε τώρα όλοι
σ’ ωραίο περιβόλι
και δώσετε το χέρι
καλώς το καλοκαίρι (2)

Τα-ρι-ρα -τα-ρι-ρα
Καλοκαίρι και χαρά (2)

Καλώς το καρναβάλι

με τους τρελούς χορούς
που ντύνει μασκαράδες

μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει

κορδέλες κομφετί.
Είναι για τα παιδάκια

η πιο τρελή γιορτή.
"Χορέψτε τραγουδήστε"

μας λέει η γιαγιά,
"αχ! πόσο θά 'θελα κι εγώ ν

α μπόραγα παιδιά".